Na severozapadu od Zaječara, pod Crnim Vrhom, više sela Brestovca, a na istoimenoj rečici nalazi se Brestovačka banja. Ona je topla 40 stepeni, dolazi u red toplih sumporovodoničnih, sulfatnih voda i ne samo da ima osobito jako lekovito dejstvo, nego leži još i u divotnome, šumom prekrivenom predelu“. Ovako nadahnuto je, davne 1887. godine, o Brestovačkoj banji pisao Vladimir Karić. Nju su sigurno poznavali i koristili Turci, a verovatno i Rimljani. O tome koliko je ona bila poznata i cenjena govori i činjenica da ju je neposredno po oslobađanju ovog kraja od Turaka, 1834. godine posetila Kneginja Ljubica, žena Kneza Miloša Obrenovića, a ubrzo zatim i sam Knez. Po Miloševom nalogu je već 1835. u njoj boravio baron Herder, koji je izvršio analizu njenih izvora. Iste godine je uvedena lekarska služba, pa je samim tim jedna od najstarijih srpskih banja sa kontrolisanim zdravstvenim turizmom. U Brestovačkoj banji boravili su članovi obe srpske dinastije. Iz tog perioda u Banji i danas postoje: konak Kneza Miloša Obrenovića (1834), dvorac Kneza Aleksandra Karađorđevića (1856) i letnjikovac Kralja Petra I Karađorđevića (1905) okružna zgrada (1906) i hotel „Izletnik“ (najstariji hotel u Srbiji), te je Brestovačka banja bila jedna od tri zvanične dvorske banje stare Jugoslavije. Banja je locirana na 10 km jugozapadno od Bora, na sastavu Crnovrške reke i potoka Pujice u Brestovačku reku, na nadmorskoj visini od 385 m. Okružena je najvećom banjskom šumom u Evropi (površine oko 90 ha), pogodnom za duge šetnje.
